Vooral luisteren en helpen. Zo voert Aïssatou Cissé cultuurbeleid in Borgerhout
donderdag 1 augustus 2024
Dossier: Culturele Connecties
Op haar 16ee had Aïssatou Cissé al een partijkaart op zak. Drie jaar later werd ze verkozen tot raadslid. Nu is ze Vooruit-schepen met een pak cultuurmedewerkers die het verenigingsleven 1-op-1 ondersteunen. Die intensieve aanpak schept sfeer en een rijk cultuurlandschap waar de ontplooiingskansen groot zijn. Borgerhout ademt ‘culturele transformatie’. De traditionele scène mixt complexloos met nieuw bottom up initiatief.
Eind 2020 werd Aïssatou Cissé (Vooruit) op 21-jarige leeftijd de jongste districtsschepen ooit in Borgerhout. Een dichtbevolkt stadsdeel (46.000 inwoners) waar ze het culturele leven al kende van kleins af aan; Onder meer via haar tante-regisseur of als vrijwilliger in Trix. Haar bevoegdheden: cultuur, erfgoed, feestelijkheden, mobiliteit, communicatie en dierenwelzijn.
Hoe hard leeft ‘het cultureel verenigingsleven’ in Borgerhout?
Er gebeurt enorm veel in Borgerhout. Dat komt door de samenwerking tussen het district en haar structurele partners. Want typisch voor Borgerhout zijn de warme cultuurplekken waar makers landen.
Zij programmeren en betrekken de buurt. Denk aan Rataplan, 't Werkhuys, de Theatergarage, Madame Fortuna, Sering, Trix, De Roma...
Daarnaast ondersteunt het district een grote hoeveelheid sociaal-culturele projecten waar de inhoud van de activiteit centraal staat. Verder zijn jaar in jaar uit Welzijnsschakels, FMDO, IC vzw, Samana, Hart boven Hard, Davidsfonds, S-Plus… hier actief. En tegelijk zijn er initiatieven die ervoor kiezen om niet aan te kloppen bij het district voor financiële middelen, maar wel erg vernieuwend zijn.
Waarin ligt voor jou de waarde van sociaal-cultureel volwassenwerk?
Hun laagdrempeligheid. Het feit dat ze toegankelijk zijn voor iedereen ongeacht iemands financiële situatie, achtergrond, leeftijd, taalbegrip, noem maar op. En ook hun kwalitatief aanbod op nabije afstand.
Welke amateurkunstenactiviteit maakt jou trots?
In ’t Werkhuys heb je de Art Club Borgerhout waar jongeren samenkomen om te leren over kunst en identiteit, of een ander jaarthema. Na 1 jaar traject volgt een toonmoment. Kunst, cultuur en jeugd worden hier echt met elkaar verbonden.
Jongeren krijgen de kans zich te ontplooien. Daar ben ik zeker trots op.
Maar als ik nog één project mag aanhalen, dan is het wel Littekens van Borgerhout. Dat sociaal-cultuur-erfgoedproject heeft mij echt geraakt omdat het samen met de mensen is gedaan. Het is er gekomen op vraag van een aantal buurtbewoners die vonden dat Leopold II (die een afbeelding heeft op het districtshuis) niet zo bewonderd moest worden. Hierover zijn we een jaar lang, heel interactief in gesprek gegaan. Met als resultaat: een duidingsbord, een lessenpakket voor scholen, wandel- en fietslussen voor geïnteresseerden. Dit is hun manier om cultureel gevoelig erfgoed aan te kaarten.
Cultuur prikt soms. Welke maatschappelijke uitdagingen pak je samen met verenigingen aan?
Alles wat wij doen, is sowieso met een partner die daarin expertise heeft. Een voorbeeld: eenzaamheid bij senioren aanpakken, een doelstelling van de Vlaamse overheid. In Borgerhout focusten wij op senioren met een migratieachtergrond. Een halftijdse medewerker kreeg o.a. versterking van Avansa en seniorenverenigingen.
Het is ook fijn om met collega-schepenen uit andere districten, bv. Deurne, uit te wisselen wat bij hen lukt, met welke verenigingen zij samenwerken, wat hen inspireert.
Op welke bijzondere manier ondersteunt het district het verenigingsleven?
Er is een reden waarom er zoveel (sociaal)-culturele activiteiten in Borgerhout zijn. Dat is de positieve sfeer. Mensen maken cultuur. En in ons district is veel mogelijk. Wij willen vooral opportuniteiten bieden. Niet alleen financieel maar ook door medewerkers in te zetten die aanvragers begeleiden bij hun projectaanvraag. Zij bespreken samen het projectidee. Onze cultuurantenne geeft suggesties over mogelijke partners of inhoudelijke tips om tot een nog beter project te komen. Dit gebeurt 1-op-1. Een intensieve begeleiding die loont. We maken het spelers ook niet te moeilijk door via projectlijnen te dicteren wat allemaal moet. Hun idee telt. Verder geen gedoe. Er zijn al genoeg drempels. In Borgerhout trachten we via onze medewerkers zoveel mogelijk administratieve lasten te ondervangen. We doen dit onder meer via het platform Assist-online.
Met en voor verenigingen hebben we een anti-discriminatiepakket uitgerold. Een mini-campagne voor Borgerhoutse partners met gratis infobox waarbij ze veel informatie krijgen over hoe je met situaties van racisme en discriminatie omgaat.
Welke steen heb je afgelopen legislatuur nog verlegd?
In mijn beleid zorg ik ervoor dat elke cultuurspeler een antwoord heeft op mensen die het financieel moeilijk hebben. Want iedereen moet toegang hebben tot cultuur. Zo betalen kinderen voor een week theaterkamp bijna niets. Ik blijf me ook inzetten voor een gratis Kunstendag voor Kinderen omdat veel mensen in ons district het financieel niet makkelijk hebben. Het Vrijetijdsloket helpt om leuke, goedkope cultuur-, sport- of familieactiviteiten te vinden.
Welke boodschap wil je aan je opvolger geven?
Praat met alle mensen. Als districtsschepen leef je tussen de mensen; je gaat naar dezelfde winkels, doet dezelfde dingen, … Iemand die een project wil indienen kan letterlijk je buur zijn. Vraag hen dus: wat doen wij goed? Wat kan beter? Daarom doe je aan politiek.
Ik hoop wel dat ik na de verkiezingen weer mooie, leuke bevoegdheden krijg. Cultuur heeft echt mijn hart ingenomen. Ik zou dat graag weer opnemen. Stel je voor: cultuur, jeugd en senioren. Dat zou tof zijn!
Tot slot. Nog even naar het Vlaamse niveau. Wat kan daar anders, beter, soepeler of sneller?
Hoe meer drempels een overheid inbouwt, hoe meer je het enthousiasme verliest of je organisaties bijna dwingt om hun project anders in te vullen. Anders dan een vereniging het initieel wou. Ik ben dus geen fan van te veel of te hoge voorwaarden. Die evolutie is niet ok.
